Daniel Steibelt herontdekt
Mira Glodeanu (RO), viool
, Frédérick Haas (F), fortepiano
Al verschillende keren hebben de bezoekers van de concerten in ’t Huis te Poort kennis kunnen maken met het werk van onbekende of vrijwel vergeten componisten. Het concertseizoen 09-10 wordt afgesloten met een ode aan een componist die tot die laatste categorie gerekend mag worden: Daniel Steibelt (1765-1823).
De vergetelheid zegt niet altijd iets over de kwaliteiten van een kunstenaar. Zo was Monteverdi lange tijd vergeten, heeft het werk van Vivaldi behoorlijk lang liggen te verstoffen en was zelfs Bach lange tijd een vergeten componist. Of Steibelt in datzelfde rijtje thuishoort mag betwijfeld worden, maar dat hij een getalenteerd componist was die wel degelijk onze aandacht verdient, staat vast.
Steibelt leefde een leven dat het waard is verfilmd te worden. Door zijn vader werd hij gedwongen om dienst te nemen in het Russische leger. Hij deserteerde echter en begon een zwervend bestaan als componist en muzikant. De enorme schulden waar hij zich voortdurend in werkte loste hij af door composities twee of driemaal te verkopen. Zijn hoogtepunt bereikte hij in Parijs, waar hij verbleef van 1790 tot 1796, en waar zijn modieuze composities gretig aftrek vonden. Het dieptepunt daarentegen werd een pianoduel in Wenen, waartoe hij niemand minder dan Beethoven had uitgedaagd. Nadat Steibelt geïmproviseerd had op een eigen compositie, nam Beethoven de partituur over, plaatste deze ondersteboven op de standaard, speelde de eerste vier noten en gaf vervolgens op dit themaatje een improvistatie die Steibelt deed duizelen. Hij droop af door de zijdeur en kwam nooit meer in Wenen terug. Het is deze anekdote die Steibelt altijd is blijven aankleven en die er misschien wel mede de oorzaak van is dat hij ook als componist niet echt meer serieus zou worden genomen.
Frédérick Haas, bij ons vooral bekend als virtuoos klavecinist, stuitte op het werk van Steibelt en raakte erdoor gefascineerd. Hij schoof tijdelijk zijn klavecimbel aan de kant om plaats te maken voor een authentieke 19e-eeuwse fortepiano. Hij speelde er heel wat werk van Steibelt op en ontdekte diverse pareltjes, evenals bij de vioolsonates.
In de handen van Haas en de Roemeense violiste Mira Glodeanu zullen deze werken in ieder geval dusdanig vertolkt worden dat de schoonheid en intensiteit maximaal tot hun recht komen. Wellicht kunnen zij een bijdrage leveren aan de rehabilitatie van een ten onrechte vergeten toonkunstenaar.