Strümphlerfestival – Kerksonates van Mozart

Das Zimmermannsche Caffee o.l.v. Menno van Delft, Kerksonates van Mozart
Opgewekte muziek van Mozart (die nog leefde toen het Strümphler-orgeltje werd gebouwd!), vertolkt door de Nederlandse organist Menno van Delft en een drietal strijkers.
Hoewel de bezetting lijkt op die van gisteravond heeft Menno van Delft een geheel andere muzikale keuze gemaakt dan Marco Vitale. Omdat Mozart nog nét leefde toen dit orgeltje werd gebouwd, vond hij het een mooie gelegenheid om juist deze componist in het zonnetje te zetten, en dan met wat minder bekend werk: het instrument, de bezetting en de locatie bepaalde de keuze voor de Kerksonates, hier en daar afgewisseld met een strenge fuga.

Menno van Delft (Amsterdam, 1963) studeerde klavecimbel, orgel en muziekwetenschappen aan het Sweelinck Conservatorium te Amsterdam, het Koninklijk Conservatorium te Den Haag en de Rijksuniversiteit Utrecht. Zijn professoren waren Gustav Leonhardt, Bob van Asperen, Piet Kee, Jacques van Oortmerssen en Willem Elders. Tijdens zijn studie zong hij Gregoriaans in de Schola Cantorum Amsterdam onder de vormende leiding van Wim van Gerven.
In 1988 was Menno van Delft finalist op het C.Ph.E. Bach- Concours in Hamburg en won aldaar de clavichordprijs. Een jaar later maakte hij zijn debuut op het Holland Festival Oude Muziek te Utrecht. Hij gaf concerten en masterclasses in heel Europa en de Verenigde Staten, maakte talrijke opnamen voor radio en televisie en was te gast op diverse Bachfeste van de Neue Bachgesellschaft.
Als continuospeler en solist concerteert hij met het Schönbrunn Ensemble, Marion Verbruggen, Jaap ter Linden, Pieter Wispelwey, Bart Schneemann, Lucia Swarts en Jacques Zoon en met de Nederlandse Opera, Al Ayre Español, Combattimento Consort, Nederlands Blazersensemble, Cantus Cölln, Koninklijk Concertgebouworkest, Nederlands Kamerkoor, Nederlandse Bachvereniging en nam op voor de labels Globe, Harmonia Mundi, Chandos, Channel Classics, Capriccio, EMI en Decca.

Menno van Delft maakte diverse opnamen met werken van J.S. Bachs: de zes vioolsonates (met Johannes Leertouwer), het Musikalisches Opfer (met het Schönbrunn Ensemble – Marten Root, Johannes Leertouwer en Viola de Hoog), de Kunst der Fuge en de klaviertoccata’s. Ook werkte hij mee aan een integrale opname van de klavierwerken van Jan Pieterszoon Sweelinck, ondermeer onderscheiden met een Edison 2003 en de Deutsche Schallplatten Kritik Preis. In 2004 verscheen bij het label Teknon de eerste van een reeks clavichordopnamen op belangrijke historische instrumenten: Sonates en Variaties van Johann Gottfried Müthel op het Hass-clavichord (1763) uit de Russell-Collection in Edinburgh.
In 1992 richtte Menno van Delft Das Zimmermannsche Caffee op, een ensemble dat zich specialiseert in orkestrale en kamermuzikale werken uit de rococo. Met zijn vocale ensemble Jan van Ruusbroec voert Menno van Delft renaissancemuziek uit van componisten als William Byrd, Jan Pieterszoon Sweelinck en Peter Philips. Sinds de oprichting in 2001 is Menno van Delft continuospeler en solist van de “New Dutch Academy”. Menno van Delft geeft lezingen en publiceert over onder-werpen als het vroege klavierrepertoire, uitvoeringspraktijk, klaviertechniek en stemmen & stemmingen. Met Siebe Henstra vormt hij het clavichord-duo De Prallende Doppelschlag en met Stefano Demicheli (Turijn) het klavecimbel-duo La Bassa Fiamenga. Sinds 1995 doceert Menno van Delft klavecimbel, clavichord, basso continuo en ensemblespel aan het Conservatorium van Amsterdam.